ne haber?

Günler hiç anlamadan fevkalade yoğunlukla geçiyor. Dönüp baktığımda “n’aptım ben bu hafta ya” demeye başladığım için google takvim kullanmaya başladım. Sanırım henüz çok işlevsel kullanamıyorum ama ajanda kullanmayı beceremeyen biri olarak belki idare eder diye düşünüyorum.

Evi yaklaşık 1,5 aydır otel niyetine kullanıyorum. Sadece uyumak için gidiyorum. Bazen onu bile yapmıyorum. Uyku demişken, uyku “düzen”i zaten yoktu, artık uyku kısmı da pek yok. Günde ortalama 3 saat uyuyorum. İşin garibi bünye alıştı galiba, yadırgamıyor.

Scuba kursum bitti, dün sınavı vardı. 92 aldım. Aferin Cem hocaya :) Pazar günü havuz dalışını da yaptık. Artık ver elini Kömür, ver elini Kaş, Bodrum :)

Cumartesi Edirne’deydik. Yemyeşil, doğal klimalı ortamda kahvaltı, Meriç üzerinde kahve keyfi ardından 2. Bayezid Külliyesi. Külliye süper huzurlu bi’ yerdi. Vakti zamanında su sesi ve musikiyle özellikle ruh hastalıklarını tedavi ettikleri bir yer. Etraf son derece sade, bembeyaz. Seslerden başka odaklanılacak çok fazla detay yok. Eğer müze olmasaydı ve işlevine devam ediyor olsaydı kesinlikle bir süre oraya kapatılmak isterdim.

Edirne’den yolda makyaj yaparak, süslenerek döndük İstanbul’a. Doğrudan Esma’nın düğününe. Allah bir yastıkta kocatsın.

Ana ile Aziz dün gelmişlerdi. Onlar da ben de gece yarısından sonra eve geldiğimiz için sadece bi’ kahve içimlik görüşebildik. Ana toplamda 5 gün bizde bulundu ve biz sadece dün kahve içerken görüşebildik.

Bu gece yolculuk var yine. Antalya’ya, gözlem şenliğine. En erken Salı günü dönüş. Zeynep Hanım ile birbirimizi tetiklersek birkaç gün uzayabilir.

Son zamanlarda yemek ve gezmek üzerine kurulu bir yaşantım olmaya başladı. Allah sonumu hayır etsin. Hayır demişken, günde 6-8 tane hıyar yiyorum. İçinde bağımlılık yapan bi’ şey mi var acaba? Saat 3 suları hıyar krizine giriyorum.

Son olarak, suratımda işlevsiz bir patlıcan taşımaktan bıktım. Burnumu soluyabilen bi’ tanesiyle değiştirmek istiyorum.

Saygılar.