un ufak

Koşturuyorum mütemadiyen. Dursam un ufak olacağım sanki. Bi’ an boş kalıp gözlerimi kapatsam, keyif yapmak için üstelik, parçalanacağım.
E o zaman neden sorguluyorsun, koşsana!
Yok, öyle değil. Biliyorum doğru olanın bu olmadığını. Tangoda bile böyledir bu. Hızlı hızlı atarsan adımlarını dengeni kaybetme olasılığın azalır fakat estetikten, ritmden uzaklaşırsın. Aslolan sağlam atmak adımları.
Biliyorum.

Sürekli kalabalıkların içine atıyorum kendimi, sürekli başka şeylere yoğunlaştırıyorum beynimi. Bir nevi anestezi.
Ama silkinmeli.
Sakince ve sabırla acıyı hazmetmeli. Yoğrulmalı.
Biliyorum.