naeknhu

Ne safsın! Biri sana elma şekeri olduğunu söyledi diye öyle olduğunu sanıyorsun. Üstelik "yalan söyledim, sen elma şekeri değilsin" dediğinde silkinip kendine gelmek yerine onun haline üzülüyorsun gerçekleri göremediği için. Etraftakilerin de payı yok değil bunda, kabul, ama sen aynaya baktığında gördüklerini nasıl reddebiliyorsun? Hadi diyelim ki elma şekerisin. Güneşte kalınca erimeyeceğinden, ya da hiç bitmeyeceğinden nasıl emin oluyorsun? Sana bunlar vaat edildiğinde ve pek tabii ki gerçekleşmediğinde neden böylesine yıkılıyorsun. Bir şeylerde anlam aramak yerine "yalan söyledim, sen elma şekeri değilsin" i kabul etsen ve bu hastalıklı ruh halinden kurtulsan... Bir an önce!