ekmek

fırından yeni çıkan ekmeğin kokusuna
hayranım tıpkı hayran olduğum gibi sana

Güne misss gibi ekmek kokusuyla uyandım. Camı açtım, mis gibi bahar havasını içime çektim, mutlandım. Yatağımı topladım ki çok nadiren yaparım annem benden daha geç kalktığı için –evet, birlikte uyuyoruz :)- Evi bile topladım. Bulaşıkları zaten akşamdan yıkamıştım. Yalnız yaşamanın getirdiği sorumluluk duygusu olsa gerek hiç söylenmeden ve üstelik zevk alarak… Aheste aheste makyajımı yapmaya bile zaman buldum. Evden çıkmama 10 dk kala hazır olan ekmeğimi sardım bir güzel, piknik örtüsü görünümlü beze ofise varana kadar soğumasın diye. Her gün koşturarak geçtiğim yollardan etrafıma bakınarak yürüdüm. Ofise şarkı söyleyerek girdim. Önce “günaydııınn sizeeee, günaydın bizeeee, hepimize günaydııın, günaydın hepiimizeee” ve ardından en tepedeki modifiye şarkı :)

Sabahtan beri yerimde duramamam, içimdeki kıpırtı, ruhumdaki cıvıltı bundan olsa gerek, mis gibi ekmek kokusu. (Lafı gelmişken İhsan Oktay Anar’ı çok severim. Kendisini okumuş olanlar lafın nasıl geldiğini anlarlar.)