bugün

Ben bugün Deniz hoca gördüm. Evi çok sevimli olmuş. Ferforje parmaklıkları sarmaşıklar sarmış. Camdan muhabbet ettik. Fark ettim ki özlemişim kendisiyle laklak yapmayı. Daha geniş bir zamanda karşılıklı çorba içip sohbet etmeli :)
Sonra efendime söyleyeyim Cihangir'in ara sokaklarında yürüyüp, denizlere çıkan sokaklarda mola verip İstanbul'u içimize çektik. Sonraaa... Yıldız'ın Rumeli Hisarı'ndaki tesisinde akşam yemeği yedik... Mekan zaten güzeldi de, bir yeri sevmemde en önemli etken ne yemekleri, ne manzarası. Çalışanları... Onlar da çok tatlı olunca keyifli bir yemek oldu. Bunda tüketilen yaklaşık 1 kilo balın yarattığı halüsinasyonların etkisi var mıdır bilemiyorum :) Zira aşırı şeker yüklemesinden başım hala dönüyor. Velhasılı tavsiye ederim. Yine de en yakın zamanda İTÜ'nün Vakıftepe tesisine gidilip kıyaslama yapılacaktır :)