evim güzel evim

Aylardır evde tam bir gün geçirmeyişime inat, sabahın 8'inden beri ihtiyaç halleri dışında koltuktan kalkmadım. Kulağımda kulaklık, yakamda mikrofon; sabahten beri oku, kes, biç, tekrar oku, ordan kes, oraya yapıştır... Kısaca montaj diyorlar sanırım :)

Dışardan duyan olduysa deli demiştir, bu kız ne anlattı böyle bütün gün diye.

Vakfa gitmem gerekiyordu bugün, gitmedim. Kursu da ektim. Suçluluk yok değil ama evimi özlemişim.

Giyin, saçını-makyajını yap ve bir koltuk tepesinde bütün günü öldür (öldürmekse, en ölü günümüz böyle olsun).

Gözünü sevdiğimin miskinliği...