wo

En sonunda akşam üzeri gelebildi kargom. Pek mutlu oldum görünce; aromalar, baharatlar, kahve şurubu... Üstelik başından o kadar iş geçmesine rağmen kırılmamış içindeki şişe.
Eve gelir gelmez bir heves damla sakızlı Türk kahvesi yapayım dedim. Aslında herkese "çok süpeerr bi damla damlatıyosun yetiyoo" diye anlatmama rağmen ay acaba az mı gelir diyerek 5 damla damlattım. Köpüklü köpüklü döktüm altın yaldızlı fincanıma, aldım, pencerenin yanına oturdum. Şööyle bir baktım camdan. Önce kokusunu içime çektim ve ardından bir yudum aldım kahvemden. Allahımm hayatımda tattığım en iğrenç kahveydi. Hemen gittim döktüm. Üstüne su, mercimek köftesi, portakal suyu vs bi dünya şey tükettim. Ama yok, bana mısın demiyor. Hala o iğrenç tat ağzımda. Bir dahakine 5 fincana 1 damla damlatsam belki... Ama uzunca bir süre cesaret edemem sanırım.
Rezilsin wo, rezil. İnsan üstüne bi şey yazar. Öyle boca etmeyin filan. Öyykk!