naeknhu

(mekân Bahçelievler)
-Annecim yatıyorum henüz. Sen çıkarken haber ver, buluşur döneriz eve.
(yarım saat sonra)
-Neşe ben çıkıyorum sen de çık yavaş yavaş.
-Anne ben Etiler’deyim.
-?!

İşte hafta sonumun özeti.. Cumartesi bi’ ara duş almak için eve uğramayı saymazsak hep sokaklarda.

Sevgililer gününü Süreyya hocayla kutladık. Hediyelerimiz bile vardı da ayıp olmasın diye takside takdim ettik :) İki bayan için fazla romantik bir gece olurdu yoksa görenler için.

Uzun zaman oluyordu milonga kapatmayalı. Çok güzel geçti. Pilatesin faydası mı, yoksa araba kullanmayı rüyamda öğrendiğim gibi tangoyu da rüyamda mı geliştirdim bilmiyorum ama inanılmaz keyif aldım ve hiç yapamam sandığım hareketleri yaptım. İltifatlar bile aldım :)

Bi’ de dansını sevdiğim halde kokusuna dayanamayıp oturduğum bey olmasaydı.. Bütün gece acaba üstüme sinmiş midir tedirginliğiyle oturdum.

Bir de Ümit beyin dediği gibi pek kuvvetli bir hafızam yok efendim. Yoksa çantamı bir mağazada, şalımı başka mağazada bırakır ve yarım saat boyunca hiç eksikliklerini çekmeden dolaşır mıydım? Saatimi bıraktığım yeri hiç saymıyorum bile.

Bugün de ne zamandır fırsatını bulup gidemediğim Mohini’ye gittim. Çocuklar için mağazaların, atölyelerin, oyun alanlarının olduğu bir alışveriş merkezi. Süreyya Hoca’nın destek verdiği Artölye’ye. Bir saatliğine gitmiştim ama bir baktım 6 saat geçmiş. Süreyya hocanın porselen dekorlamalarıma ettiği iltifatlar asılsız değilmiş, orada üniversiteden öğrencilerinin çalışmalarını görünce hak verdim kendisine ayıptır söylemesi. Yok canım, kendini beğenmişlik değil, görünen köy kılavuz istemiyor :)

Yarın Mustafa beyle konuşup fabrikada kendime fırın yapabilir miyim, kaça mâl olur diye soracağım. Olursa büyük rahatlık olur. Her yaptığımı anında fırınlayabilirim. Böylelikle bir çalışmanın ortalama 3 kere fırınlandığını düşünürsek 3 haftalık beklemeden kurtulmuş olacağım.

Nevra hanım da tangoya başlıyor. Hadi hayırlısı.