her şey sevgiyle başlar

geldiğinde yaprakları kurumuş, toprağında bir damla nem kalmamış ve toprak seviyesi yarıya düşmüştü. yaprakları o kadar tozluydu ki, nasıl nefes alıyordu bilmem.

şimdiyse keyfine diyecek yok. bir tomurcuk patlatıverdi bile kenarından.

"bir kişi bulur
ikincisi tohum eker
sonra yeşillenir çiçekler
hadi gel, senin zamanın artık
yürüsene benimle..."

(bülent ortaçgil)