İsteme ve nişan adetlerimize uygun şekilde yapıldı. Tuzlu Türk kahvesi bile :) Üstelik Martin her şeye rağmen kabulüm deyip bir dikişte içerek hepimizin gönlünü kazandı :) Kesmeyen makası, Dieter'nin zorla söylemeye çalıştığı "Allah'ın emri, peygamberin kavli"... El öpmeyi bile öğrettik, daha ne olsun. Şimdi durmadan annemle teyzemin elini öpüyor ama ne zamanlar öpmesi gerektiğini de öğrenir yakında :) Tek sorunu teyzeme anne ya da başka bir şekilde değil de "Gülhan" diye hitap etmesi ki onda da kendisine enişte demediğimizden hak iddia edemiyoruz.Cuma akşamı eve geldiğimde misafirler vardı. Misafir yoğunluğu cumartesi akşam saatlerinde pik yapmak üzere pazar gece yarısına kadar sürdü.
Dün akşam da üç gün üç gece kutlama tadında yemeğe çıkıp yine gece yarısı geldiğimiz için fena bir yorgunluk var üzerimde. Üstelik bu sezonki 152. hastalığım da baş göstermiş durumda... Ailemizin doktoru Begüm'ümüz der ki, psikolojik olabilirmiş. Düşünce gücümle boğazımı ağrıtabilir, ateşimi çıkarabilirmişim...
Anlatacaklarım vardı ama 11'i geçirmeden uyumak istiyorum. Şimdi hızla yatağa koşmalıyım...
0 yorum:
Yorum Gönder