naeknhu

geçen gün birini tanımlarken "gürbüz" demiştim de arman çok gülmüştü "bu kelimenin cümle içinde kullanılışını ilk defa canlı canlı duydum" diye. osmanlıca kelimeleri de çok seven biri olarak kullanımının beni şaşırtacağı çok fazla kelime olduğunu düşünmezdim. ama yolda iki çocuk şakalaşırken biri diğerinin burnuna vurdu ardından "burnunu kırayazdım" dedi. eğitim sistemine mi atmalı suçu yoksa bana mı bilmem ama -yazmak fiilinin tek örneği "düşeyazmak"tı benim için ve o da günlük konuşmada kullanılmazdı. işte o anda arman'ın hissettiklerini anladım.
üniversite 1. sınıftayken de aslı benden "muhtemelen" kelimesini kapıp sonra da kızmıştı sürekli kullanıyorum diye. acaba böyle, herkesin belli kelimeleri var da, aynı şeyin 3-4 adı bile olsa hep aynı kelimeyi mi kullanıyor onun için. öyleyse ne yazık. bu, bu kadar zengin bir dili bireysel düzeyde de olsa köreltiyoruz demektir. hele de bu köreltmeyi daha genele yayıyorsak, -yazmak fiilinin kullanılmaması gibi, daha kötü.
yarın kelimelerin pek kullanılmayanlarını tercih ederek kurmaya çalışacağım cümlelerimi. her zaman "muhtemel" diyorsam yarın "olası" diyeceğim. hem bir nevi beyin jimnastiği olur hem de cümlelerimi düşünerek kurmuş olurum. günde 15 çörek otundan iyi gelir bakarsın :)