şurup

Şurup demişken, sırf tadı güzel diye liseye giderken bile hala vitamin şurubu içiyordum. Üstelik 16 yaşıma kadar hastalandıkça çocuk doktorum Nurşen Hanım'a gittim. Ta ki kendisi "Neşecim artık bana gelmek için fazla büyüksün" diyene kadar :) Bazılarına sevimli gelse de dişlerimin böyle mini minicik olması da pek tabii ki yine çok geç terk edebildiğim bir alışkanlıktan :) Biberon gibi... Allahtan ilk okul 1'de Aynur öğretmenim bugün hala anlamlandıramadığım bir şekilde "sütünü biberonla içen var mı" diye sormuştu da, kimse parmak kaldırmayınca yaptığımın normal bi' şey olmadığını anlamıştım daha geç olmadan. Hmm, belki annemin parmağı vardır o soruda :)